Een mooie score met de Gouden Pollepel

Stroopslierten op een gambatorentje

De Gouden Pollepel: De Heeren van Liemeer Bij de telefonische reservering waarschuwt een medewerker ons voor een invasie van tachtig gasten. De overlast door de groep blijft echter beperkt tot een sigarenroker. En roosteren blijkt koken te zijn.

Hans Pfauth 05-08-18, 08:33

Bij de telefonische reservering krijgen we een licht ongeruste medewerker aan de lijn. Die meldt dat op de avond van ons bezoek ook een gezelschap van tachtig personen heeft gereserveerd en vraagt of we dat niet vervelend vinden. Nu wil een dergelijk grote groep soms flink kabaal maken, dus we waarderen de waarschuwing zeer. Maar het is mooi weer, we zitten buiten en dan zal het wel meevallen met het eventuele rumoer. We nemen de gok.

Op de avond zelf is vooralsnog niets te merken van een invasie. Pas na verloop van tijd druppelen langzaam groepjes mannen binnen, een enkeling in een rode korte of lange broek. Golfers die klaar zijn met hun rondje, concluderen we. We blijken te zijn beland op de wekelijkse 'herenavond'. De overlast is zeer beperkt. Het aantal mannen blijft dankzij de vakantie steken op vijftig. Behoudens een enkele joviale uitroep, wordt er in kleine groepen beschaafd geconverseerd. De prijsuitreiking door een golfhotemetoot mét microfoon begint pas als wij opstappen.

De enige overlast komt van een belendende tafel dankzij een sigaar rokende heer die de pech heeft dat de wind onze kant op waait.

Scherpte

De menukaart telt - buiten de soepen - vooraf slechts drie keuzes waarvan de alledaagse carpaccio er één is. De andere twee zijn met € 16,50 aan de prijzige kant. Op ingrediënten is dan ook niet bezuinigd: Naast een torentje van gamba's, coquilles en parmaham liggen partjes avocado en appel en slierten stroop van balsamico. Het ziet er niet alleen fraai uit, het smaakt ook prima.

Dan gebraden kalfsvlees met gebakken tonijnfilet en sesamzaad op 'een bedje van' rucola, groene asperges en wasabimayonaise. Het geheel is vrij vlak van smaak. Van de mayo verwachten we tevergeefs enige scherpte. Van de zeven hoofdgerechten kiezen we eendenborst met Grand Marnier, sinaasappel en puree van zoete aardappel (€21,50). De borst is bij het garen mooi rood gebleven. De vrucht brengt wat zuur en bitter die goed passen bij de lichtzoete likeursaus. De hoeveelheid groenten is met een handje haricots verts beperkt.

De aardappelpuree maakt ook deel uit van het andere hoofdgerecht: Kabeljauwfilet met geroosterde groenten, twee witte gamba's en saus van ras el hanout. Met de vis en de saus is niets mis. De twee perfect gegaarde zeevruchten zijn ongepeld. Een kommetje water of een nat handdoekje ter reiniging van de vingers zou hier niet misstaan hebben. De 'geroosterde groenten' bestaan uit dezelfde gekookte haricots verts als bij het andere hoofdgerecht.

Bij de drie desserts valt de keuze op brownie van witte chocolade en walnoten met toffee-ijs (€ 7,50). Bij een brownie verwacht je een smeuïg choco-cakeje. De keuken geeft er hier een andere draai aan. Op twee stukjes walnootcake zit een laagje witte chocoladecrème. Ook lekker, evenals het ijs en de garnering van een braam, een blauwe bes, een halve aardbei, slagroom, walnoot en een chocostick. Dezelfde garnering zit bij de bevredigende parfait van Amaretto en amandelen mat partjes gekarameliseerde appel.

Het cijfer? Een 7.6!